مجید صالحی برنده سیمرغ بهترین بازیگر مرد جشنواره فیلم فجر از مدیران این مراسم انتقاد کرد که چرا به دنبال حذف کسانی هستند که به جشنواره نیامده‌اند. او همچنین جایزه خود را به زنان و دختران ایران اهدا کرد
گلاویژ نادری؛ دبیر گروه سینما و تلویزیون
اختتامیه چهل‌ویکمین جشـنواره فیلم فجر که می‌توان آن را پرحاشیه‌ترین دوره این دو دهه دانست، شنبه‌‌شب در حالی برگزار شد که حال‌وهوایش با سال‌های قبل تفاوت‌های زیادی داشت. بیشتر افرادی که به‌عنوان مهمان مراسم به اختتامیه آمده بودند، پوشش و ظاهری متفاوت با مهمانان سال‌های قبل داشتند. تعداد آنها به اندازه‌ای بود که هرجا وزیر و دبیر و مدیر صحبت می‌کرد و از ارزش‌ها و فیلم‌های
انقلابی و شهدا می‌گفت،صدای سوت و دست و هورا سالن را پر می‌کرد. واکنش این افراد که نیمه سالن به بعد را پر کرده بودند، آنقدر متفاوت بود که هنگام صحبت‌هایی از این دست مرز میان تماشاگران سینمایی با مهمانان مخصوص به‌خوبی مشخص می‌شد و این سروصداها از میانه سالن به بعد به گوش می‌رسید. جالب اینجا بود که این افراد به‌صورت دسته‌جمعی با خودروهایی مخصوص از برج میلاد به خانه رفتند.
مراسم در حالی برگزار شـد که در بخش بین‌الملل تعدادی از داوران ایرانی حضور پیدا نکردند، داوران خارجی هم که در مراسم حضور نداشتند با ارسال ویدئویی تلاش کردند جای خالی خود را پر کنند، البته طبیعی است که برگزیدگان خارجی بخش بین‌الملل هم مانند هر جشنواره‌ای در اختتامیه نباشند. اما جالب اینجا بود که تنها یکی از سه داور ایرانی بخش اقلام تبلیغاتی برای اهدای جوایز روی صحنه حاضر شد که محمدرضا شهیدیفر، مجری مراسم با اشاره به عدم حضور داوران این بخش کنایه‌ای هم به آنها زد. اما بخش سینمای ایران اینطور که از شنیده‌ها برمی‌آید، جوایز با این شرط که افراد برگزیده در مراسم اختتامیه حضور داشته باشند، تقسیم شد.
گویا این شـرط به‌خصوص در بخش بازیگری الزام‌آور بوده به‌طور مثال از ژاله صامتی برای برگزیده‌شدن به‌عنوان نقش اول زن خواسته شده که در مراسم حضور پیدا کند اما او بهانه آورده و در نتیجه سیمرغ به پردیس پورعابدینی که در اختتامیه حضور داشت، اهدا شد. همچنین این سخنان درباره برخی از دیگر نامزدها نیز بیان می‌شــد. اما مجید صالحی که بازیگر برگزیـده نقش اول مرد برای بازی در فیلم شــماره ۱۰ شد و جایزه‌اش را از ابوالفضل پورعرب گرفت، نشان داد که می‌توان بدون تحریم کردن و با حضور داشتن هم حرف‌های مهمی زد که اثرش چندین برابر تحریم بوده و برخلاف حرف‌ها و اظهارنظرهای مجازی، جرم و مجازاتـی را هم در پی نداشته باشد. صالحی پس از دریافت جایزه خود و عرض تسلیت برای زلزله‌زدگان خوی، سوریه و ترکیه به همه خانواده‌هایی که در این یک‌سال داغدار شدند، تسلیت و آزادی یکسری از زندانیان اخیر را تبریک گفت و ابراز امیدواری کرد که همه زندانی‌ها آزاد شوند.
این بازیگر در مراســم اختتامیه جشنواره فیلم فجر با تشکر از هیات داوران و گروه سازنده فیلم شماره ۱۰ از یکی از مدیران سینمایی گله کرد و گفت: یکی از مدیران مومن و دوست‌داشتنی احساسی برخورد کرد و در ایام جشنواره گفت، کسانی که امسال به جشنواره نیامدند نه فیلم بسازند و نه فیلم بازی کنند اما اتفاقاً دبیر جشنواره با وجود نقدهایی که به او داشتم، گفت دموکراسی وجود دارد. یک نفر دوست دارد به جشنواره بیاید و یک نفر هم دوست ندارد. بعضی روزها حال ما خوب است، بعضی روزها خوب نیستیم. قرار نیست وقتی حالمان خوب‌نیست از ریشه همه چیز را بزنیم بلکه باید همدل باشیم و نگوییم هرکس از شرایط ناراضی است، جمع کند و از مملکت برود. همه ما متعلق به ایران هستیم.
او سیمرغ‌اش را به زنان و دختران این سرزمین و همسرش و دخترش تقدیم کرد و خودرو تارایی که به‌عنوان جایزه دریافت کرد به هادی حجازی‌فر ســپرد تا با فــروش آن به زلزله‌زدگان خوی کمک کند. محمدعلی باشه‌آهنگر، کارگردان فیلم سینمامتروپل هم به‌هنگام دریافت جایزه‌ش، خاطره‌ای از دوران جنگ تعریف و ابراز امیدواری کرد که برداشت نادرستی از این خاطره نشود چراکه قصدش ایجاد همدلی اســت: او با اشاره بــه میدان‌های مینی که گاهی توسط خودی‌ها شکل می‌گیرد، گفت: در زمان جنگ گاهی گردانی می‌خواست به عملیات برود،میدان مینی در برابرش می‌دید که با وجود شناسایی قبلی، دیده نشده بود. شهید پازوکی می‌گفت گاهی میدان مین درسـت می‌کنیم و بعد نقشه در اختیار نداریم که آن را خنثی کنیم. ما امسال دچار این میدان‌های مین شده بودیم. گاهی خودمان چیده بودیم و گاهی دشمن زرنگی کرده بود. اولین اتفاق امسال با ماجرای متروپل آبادان شروع شد. اتفاقی که نماد بی‌توجهی در ساخت‌وســاز، مساله‌ای که همه کشور ما با آن دست به گریبان است. بعد از فاجعه متروپل، معیشت مردم آبادان مدتها دچار مشکل شد و این بی‌توجهی در تمام بزنگاه‌ها دیده می‌شود. او با اشاره بــه حوادث اجتماعــی ماه‌های اخیــر تاکید کرد: بی‌توجهی در بزنگاه‌ها سبب شد بسیاری از جوانان ما همچنین نیروهای امنیتی در کف خیابان دچار مســاله بشوند. در حالی که با یک دلجویی و عذرخواهی می‌شد، جلوی این اتفاقات را گرفت. اگر قرار است به حاج قاسم سلیمانی اقتدا کنیم ایشان می‌گفت همه این دختران و پسران فرزندان ما هستند. آنها همه ایرانی و مسلمان‌اند. اما وقتی اتفاقاتی نظیر اتفاقات چند ماه اخیر می‌افتد، ما کجا باید دســتگیری کنیم. اگر دیر شــود دیگر هیچ کاری فایده‌ای نخواهد داشت. ما خیلی جاها قصور کردیم.
او با تاکیدبر اینکه باید از مردم کشورمان عذرخواهی کنیم، گفت: من در گام اول از تکتک خانواده‌هایی که فرزندان خود را از دست داده‌اند، عذرخواهی می‌کنم. این کشور مال همه ماست. اگر دیر شود صدماتی که به آن وارد شده، جبران‌شدنی نیست. این کارگران سینما در ادامه به حضــور مردم آذربایجان از جمله شــهید باکری در خطه آبادان در دوران جنگ اشاره کرد و افزود: هموطنان آذربایجانی در آن مقطع قدم بر چشــم ما گذاشتند و به حفاظت از آبادان پرداختند. من چیزی ندارم اما این جایزه را به هموطنان آذربایجانی تقدیم می‌کنم که امروز هم نگهبان مرزها شمالی ما در منطقه قفقاز هستند و امیدوارم زنده باشم درباره قفقاز فیلمی بسازم.
روی هم رفته اختتامیه دوره چهل‌ویکم از جهاتی تکرار نشدنی خواهد بود. بغض محمد خزاعی، رئیس سازمان سینمایی که چهره‌اش به‌خوبی نشان می‌داد ۱۰ روز سختی را پشت سر گذاشته پشت تریبون شکست، وقتی خواست از حضور مردم در راهپیمایی و جشنواره صحبت کند و دیگر نتوانســت حرف‌های خود را ادامه دهد. جوایزی که معلوم بود بنا به مصلحت یا سیاسـت بارها تغییر کرده و گواهش دیپلم افتخار خط‌خورده و امضا نشده‌ای است که هومن برقنورد برای بازی در نقش مکمل مرد به خانه برد و البته داورانی که نامشان تا یک روز پیش از اختتامیه پنهان ماند و مجری مراسم از ابراهیم حاتمی‌کیا که آنها را گرد هم جمع کرده بود، تشــکر کرد. از همه جالب‌تر حضور محمدتقی فهمیم به‌عنوان منتقد در جمع داوران بود در حالی که بیشتر شب‌ها در برنامه‌ای تلویزیونی به نقد و تحلیل فیلم‌های جشنواره در روز نمایششان می‌پرداخت بدون اینکه برایش اهمیت داشته باشد که به‌عنوان داور جشنواره بین‌المللی باید قضاوت درباره فیلم‌ها را به جمع داوران موکول کند نه یک برنامه زنده تلویزیونی.
دیدگاه خود را بنویسید