جهانگیری: قالیباف اهل پاسخ‌گویی نیست
در روز پنج‌شنبه ۲۸ اردیبهشت ماه، اسحاق جهانگیری در جلسه «یاد یاران» متشکل از جمعی از مدیران اسبق وزارت آموزش و پرورش حضور به هم رساند. محور بحث وی در این جلسه بحث توسعه بود که گزیده سخنان وی به شرح زیر است:
۱_جهانگیری (در پاسخ به سوالی درباره شکایت آقای قالیباف): این رفتار از شوخی‌های دوران ماست که یک نامزد از نامزد دیگر به خاطر مسائل طرح شده در مناظره‌ها که مردم آن مباحث را شنیده و خود قضاوت کرده‌اند، شکایت می‌کند. در انتخابات ۹۶ ایشان به اشکال مختلف مسائل شخصی یا موضوعاتی که در حوزه مستقیم مسئولیت بنده نبود را مورد سوال قرار داد. من ضمن پاسخ به طرح چند پرسش پیرامون موضوعاتی که آن زمان و شاید هنوز در افکار عمومی مطرح بود مانند املاک نجومی، چگونگی واگذاری سهام شهرداری در بانک سرمایه و ... پرداختم که ایشان به این سوالات پاسخی نداد. ظاهراً ایشان اهل پاسخ‌گویی نیست. در حالی که مسئولان جمهوری اسلامی باید بدانند بدون استثنا باید به افکار عمومی پاسخ بدهند.
۲_اگر مسئولی آمادگی و تمایلی برای پاسخ‌گویی به افکار عمومی ندارد، بهتر است در مسئولیت‌های که مهم‌ترین ویژگی آن پاسخ‌گویی است، وارد نشود.
۳_از قافله توسعه عقب افتاده‌ایم. در شرایطی که کشورها در حوزه IT و ICT در حال پیگیری توسعه بودند، ما در این حوزه‌ها درگیر کم و زیاد کردن سرعت اینترنت و فیلترینگ شدیم. اکنون سرعت تحولات این عرصه به حدی شده است که کشورها با عبور از همان حوزه‌هایی که ما هنوز درگیر اصلش هستیم در حال بهره‌گیری از نسل جدید از فناوری‌هایی چون هوش مصنوعی و تکنولوژی کوانتومی هستند. این نسل جدید فناوری تغییرات شگرفی در زندگی انسان و توسعه کشورها ایجاد خواهد کرد. ۴_نیروی انسانی تحصلی کرده در خارج از کشور از امتیازات ایران است. نباید ایران را از فرزندانش محروم کنیم.
۵_توسعه فقط با شعار «ما می‌توانیم» رخ نمی‌دهد. نیاز به تجربه، مدیریت صحیح و وجود بسترهای لازم است. برخی از کسانی که شعار «ما می‌توانیم» سر می‌دهند، آیا یک خشت روی خشت گذاشته‌اند؟
۶_در رعایت قانون، ابتدا باید از نظام سیاسی شروع کرد. میزان پایبندی نظام حکمرانی به قانون است که می‌تواند به رعایت صحیح و کامل قانون از سوی مردم بینجامد.
۷_نظام آموزشی که معلم آن ناراضی باشد، دانش آموز آن عاصی و نظام آن بسته باشد، گفت‌وگو در آن نباشد و فرهنگ پرسش‌گری یاد ندهد نمی‌تواند توسعه‌آفرین باشد. آموزش و پرورش نهاد واسط ملت و حاکمیت است.
۸_ده‌ها موسسه و نهاد که هیچ مسئولیتی در اداره کشور ندارند به مرور در بودجه ردیف پیدا کرده‌اند و هر سال نیز بودجه‌شان افزایش یافته و کسی هم قدرت ندارد آنها را حذف کند.
۹_ در انتخابات ۱۴۰۰ با توجه به فضایی که علیه یک جریان و به سود جریان دیگری در یک فرآیند طولانی ساخته و ایجاد شده بود، این احتمال هم وجود داشت که بدون رد صلاحیت‌ها، نتیجه نیز خیلی متفاوت از آنچه رخ داد، نباشد. اما برای آقای رئیسی و کشور شیرین بود که رئیس‌جمهور در یک انتخابات رقابتی و جدی و با حضور گسترده مردم پیروز شده است.
۱۰_ تحریم‌ها خسارت سنگینی وارد کرده است. سیاست در دوره تحریم، معطوف به بقا و صیانت از معیشت است و نه توسعه. درست است که با تدابیری اهداف ظالمانه تحریم به نتیجه نرسید اما باید یک روز ارزیابی دقیقی از آثار و پیامدهای تحریم در روند توسعه، میزان تورم، رکود در تولید، رفاه ملی و ... صورت بگیرد. وقتی می‌گوییم در دهه ۹۰ شمسی همه شاخص‌های اقتصادی منفی است، مهم‌ترین وجه آن مساله تحریم است. آیا با این وضعیت می‌شود، تحریم را نعمت خواند و نادیده گرفت؟
دیدگاه خود را بنویسید